Δύο “ροκ” στιγμιότυπα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας αποτυπώνουν την ανικανότητα αλλά και την ανοησία του κράτους, που ρυθμίζει τις ζωές μας.
Στιγμιότυπο 1:
Μαθητής ΑΜΕΑ αδυνατεί να επισκεφτεί τον ιερό βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών επειδή το ασανσέρ βρίσκεται εκτός λειτουργίας. Η Υπουργός Πολιτισμού ζητά δημοσίως συγνώμη (πράττοντας ορθώς) και ταυτόχρονα ανακοινώνει ότι η κατασκευή νέου ασανσέρ θα χρειαστεί 10 μήνες και 1.000.000€ περίπου! Αυτομάτως μου έρχεται στο μυαλό ότι στο Ντουμπάι κατασκευάζονται 300 τεχνητά νησιά σε 2 μόλις χρόνια. Επίσης, με 1.000.000€ μπορείς να αγοράσεις 5 ελικόπτερα.
Στιγμιότυπο 2:
Τον περασμένο Μάιο, ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας επισκέπτεται το Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας. Την ίδια ημέρα, τα ασανσέρ του νοσοκομείο αποκτούν “φωνή” και “μιλούν” αγγλικά! Φτάνοντας στον τρίτο όροφο με το ασανσέρ του νοσοκομείου ακούς μια γλυκύτατη φωνούλα να σου λέει: “Θερντ φλορ. Ντορ όπενινγκ”.
Θλιβερό Συμπέρασμα:
Δυσκολευόμαστε να φτιάξουμε ένα ασανσέρ αλλά, αν το φτιάξουμε, μπορούμε να το μάθουμε να μιλάει αγγλικά σε μία ημέρα!