Ο Harari στο Sapiens είναι απολαυστικός. Στο αφήγημά του ξεμπροστιάζει τον άνθρωπο. Τον στήνει στα έξι μέτρα και τον πυροβολεί με απανωτές έναρθρες οβίδες. Ίσως λέει αλήθειες, ίσως αποκρύπτει αλήθειες. Δεν χωράει αμφιβολία, όμως, ότι είναι άκρως καθηλωτικός.
Σε αρκετά σημεία του αφηγήματός του μας υπενθυμίζει ότι η επιστήμη συνέβαλε θετικά διαδραματίζοντας αποφασιστικό ρόλο στη ροή της ιστορίας. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι στιγμές, που η επιστήμη πρόδωσε και ταπείνωσε τον Sapiens.
Ως λάτρης των επιστημονικών μεθόδων και πρακτικών δεν κρύβω ότι ένιωσα από απογοήτευση έως αηδία όταν ο Harari μου υπενθύμισε τη δόλια χρήση μερικών επιστημονικών συμπερασμάτων από τους ποδηγέτες της ιστορίας. Ένιωσα θλίψη όταν μου υπενθύμισε εκείνους τους επιστήμονες, που στάθηκαν μικρότεροι των περιστάσεων. Ένιωσα προδομένος όταν συνειδητοποίησα ότι η επιστήμη παράγεται κυρίως από ηθικούς, διαβιεί με αυτούς αλλά που και που φλερτάρει και ερωτοτροπεί με ανήθικους.
Αυτές οι σελίδες ήταν, μεταξύ άλλων, η θλιβερή ανάμνηση της προδοσίας της επιστήμης κατά τη διάρκεια ενός απολαυστικού περιπάτου με τον καθηγητή Harari. Εν τω μεταξύ, όσο ο καθηγητής αφηγούνταν, σκεφτόμουν: Η επιστήμη… αυτή η γοητευτική μοιχαλίδα.