Κουβάλησε στους ώμους Του τον Τίμιο Σταυρό δίνοντας το παράδειγμα στον άνθρωπο. Από τότε ο άνθρωπος κουβαλάει συνέχεια σταυρούς στους ώμους του. Άλλος κουβαλάει μικρό σταυρό κι άλλος μεγάλο. Ο καθένας μας κουβαλάει το δικό του σταυρό. Ο σταυρός είναι πάντα βαρύς κι ο Γολγοθάς πάντα ατελείωτος. Η ελπίδα της Ανάστασης, μετά τη σταύρωση, είναι απαραίτητη για να συνεχίσουμε τους δρόμους μας.
Ένα ακόμη Πάσχα υπό συνθήκες πανδημίας είναι μπροστά μας. Μας έχει ζητηθεί να είμαστε προσεκτικοί, ώστε να μην μετατραπεί το μήνυμα της Ανάστασης σε τραγωδία. Παρά τους αλλοπρόσαλλους και αντιφατικούς χειρισμούς των διαχειριστών, οι πολίτες οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί, να τηρήσουμε τις οδηγίες, ώστε να περιοριστεί η μετάδοση του ιού, ο οποίος είναι καταστρεπτικός για μία μερίδα των συνανθρώπων μας (ίσως και για εμάς).
Η χρήση ενός είδους βίας από την πολιτεία δια των επιβαλλόμενων περιοριστικών μέτρων και των σκληρών προστίμων είναι μία πραγματικότητα. Το έλλειμμα δημοκρατίας δια της επιλεκτικής προστασίας κάποιων πολιτών (ακαταδίωκτο μελών συμβουλευτικών επιτροπών) και της επιλεκτικά διαφορετικής αντιμετώπισης άλλων πολιτών (γεύμα πρωθυπουργού και συνεργατών στην Ικαρία) είναι μία ακόμη πραγματικότητα. Βεβαίως, για όλα αυτά υπάρχει ένα είδος αιτιολόγησης και τεκμηρίωσης. Ωστόσο, για τους παραπάνω λόγους οι διαχειριστές έχουν χάσει μεγάλο κομμάτι από την αξιοπιστία τους και δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν τις επιλογές τους.
Εμείς, οι “κοινοί θνητοί”, οφείλουμε να τηρήσουμε τους κανόνες και τους νόμους. Στις επόμενες εκλογές θα έχουμε την ευκαιρία να διατυπώσουμε τις όποιες αντιρρήσεις μας. Βέβαια, οι πολίτες ξεχνούν συχνά και εύκολα με αποτέλεσμα να λειτουργούν σαν μεταλλαγμένα όντα την ημέρα των εκλογών. Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, όμως, έτσι λειτουργούν οι πολιτείες.
Έναν ακόμη σταυρό ας κουβαλήσουμε στους ώμους μας ακολουθώντας το παράδειγμά Του.
Αργότερα δε, όταν μας τεθεί το ερώτημα “Ιησούν ή Βαραββάν;” ας σκεφτούμε να απαντήσουμε “Ιησούν” για πρώτη φορά.
Καλή Ανάσταση!
Θανάσης Κοντοπάνος