Η διάρκεια της κύησης (σε μονήρη κύηση) προσδιορίζεται σε 280 ημέρες περίπου (ή 40 εβδομάδες περίπου) από την πρώτη ημέρα της τελευταίας περιόδου. Ο ακριβής προσδιορισμός της ηλικίας κύησης γίνεται υπερηχογραφικά κατά το πρώτο τρίμηνο αυτής. Ο όρος "τελειόμηνη κύηση", που παραπέμπει σε κύηση 37 έως 42 εβδομάδων, θεωρείται ανεπαρκής αφού σημειώνονται σημαντικές διαφορές στην τελική έκβαση ανάλογα την ηλικία κύησης κατά τον τοκετό. Έτσι οι κυήσεις μετά την 37η εβδομάδα (>37w0d) διαχωρίζονται σήμερα σε:
1. Πρώιμες τελειόμηνες (37w0d έως 38w6d)
2. Πλήρως τελειόμηνες (39w0d έως 40w6d)
3. Ώψιμες τελειόμηνες (41w0d έως 41w6d)
4. Παρατασιακές (>42w0d)
Η συχνότητα της δυσμενούς νεογνικής έκβασης είναι σημαντικά χαμηλότερη για τις ανεπίπλεκτες κυήσεις, που καταλήγουν σε τοκετό ως πλήρως τελειόμηνες (39w0d έως 40w6d)(1).
Η πιο δυσάρεστη από τις δυσμενείς εκβάσεις μιας κύησης είναι αδιαμφισβήτητα ο εμβρυϊκός και/ή ο νεογνικός θάνατος. Η συχνότητα αυτής της δυσάρεστης επιπλοκής, αν και παραμένει μικρή, αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας της κύησης. Η αύξηση των περιγεννητικών θανάτων αυξάνεται σχεδόν κατακόρυφα μετά τις 41 εβδομάδες(2).
Συνεπώς, όταν η κύηση αγγίζει την 40η εβδομάδα, μία αναλυτική συζήτηση είναι σωστό να γίνεται μεταξύ του μαιευτήρα, της εγκύου και του συντρόφου της. Μετά από αυτή τη συζήτηση και αφού αξιολογηθούν οι επιθυμίες του ζεύγους, τα ενδεχόμενα οφέλη και οι υφιστάμενοι περιγεννητικοί κίνδυνοι πρέπει να αποφασίζεται η εντατική παρακολούθηση έως την αυτόματη έναρξη του τοκετού ή η πρόκληση τοκετού.
Σε περίπτωση που αποφασισθεί η εντατική παρακολούθηση, καρδιοτοκογραφικός έλεγχος και υπερηχογραφικός υπολογισμός του αμνιακού υγρού ή διενέργεια βιοφυσικού προφίλ είναι σωστό να πραγματοποιούνται ανά δύο ημέρες. Ταυτόχρονα η έγκυος πρέπει να αντιλαμβάνεται τα σκιρτήματα του εμβρύου επαρκώς και καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Σε διαφορετική περίπτωση οφείλει να ενημερώσει το μαιευτήρα ή τη μαία.
Σε περίπτωση που αποφασισθεί η πρόκληση τοκετού, αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί με βάση τις αρχές της ιατρικής επιστήμης.
Βιβλιογραφικές Παραπομπές:
1. Wang MA, Fontaine P. Common questions about late-term and postterm pregnancy. Am Fam Physician. 2014 Aug 1;90(3):160-5.
2. Spong CY. Defining “term” pregnancy: recommendations from the Defining “Term” Pregnancy Workgroup. Jama. 2013 Jun 19;309(23):2445-6.
Comments