Τι είναι το Ουρεόπλασμα;
Το Ουρεόπλασμα (Ureaplasma urealiticum και Ureaplasma parvum) είναι ο μικρότερος ανεξάρτητος ζων οργανισμός και ανήκει στην κατηγορία των μυκοπλασμάτων. Προσκολ-λάται στο επιθήλιο του αναπνευστικού και του ουρογεννητικού συστήματος και είναι δυνη-τικά παθογόνος μικροοργανισμός. Ωστόσο, μπορεί να προσβάλλει και άλλα σημεία (π.χ. χειρουργικό τραύμα) προκαλώντας λοίμωξη. Είναι δυνητικά παθογόνος μικροοργανισμός και αυτό σημαίνει ότι δεν νοσεί απαραιτήτως το άτομο, που φέρει Ουρεόπλασμα στις κολπικές εκκρίσεις. Το Ουρεόπλασμα αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γεννητικής χλωρίδας πολλών υγιών αλλά σεξουαλικώς ενεργών γυναικών και ανδρών (1,2). Έως και το 80% των υγιών ενηλίκων γυναικών φέρει Ουρεόπλασμα στις κολποτραχηλικές εκκρίσεις (3). Το ποσοστό των ασυμπτωματικών γυναικών, που φέρουν ουρεόπλασμα, αυξάνεται αυξανομένης της σε-ξουαλικής εμπειρίας αφού πρόκειται για μικροοργανισμό, που μεταδίδεται κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) με τη σεξουαλική επαφή (4).
Το Ουρεόπλασμα στην κύηση
Το Ουρεόπλασμα έχει συσχετισθεί με την εμφάνιση χοριοαμνιονίτιδας, πρόωρης ρήξης των εμβρυικών υμένων, πρόωρου τοκετού, παλίνδρομης κύησης, γέννησης ελλιποβαρών εμβρύων, εμπύρετης επιλόχειας λοίμωξης, συγγενούς νεογνικής λοίμωξης του ανα-πνευστικού, νεογνική βακτηριαιμία και νεογνικού αποστήματος (5,6). Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο αν το Ουρεόπλασμα έχει αιτιολογική σχέση με τη δυσμενή έκβαση της κύησης ή σε συνέργεια με άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς οδηγεί σε δυσμενή έκβαση. Σε κάποιες μελέτες φάνηκε ότι η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής επί εξέτασης θετικής για Ουρεόπλασμα σε εγκύους, βελτίωσε την έκβαση της κύησης (7).
Αν και σε ασυμπτωματικές γυναίκες, που φέρουν Ουρεόπλασμα στις κολποτραχηλικές εκκρίσεις, δεν είναι απαραίτητη η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, επί κυήσεως θα ήταν σωστό να χορηγηθεί η κατάλληλη αγωγή προκειμένου να αποτραπεί η δυσμενής έκβαση, στο μέτρο του εφικτού. Λόγω των περιορισμών στη χορήγηση φαρμάκων εντός κυήσεως, δεν μπορούν να χορηγηθούν τετρακυκλίνες, στις οποίες είναι ευαίσθητο το Ουρεόπλασμα, αλλά μπορούν να χορηγηθούν μακρολίδια με πολύ καλά αποτελέσματα (5).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
McCormack WM, Rosner B, Lee YH. Colonization with genital mycoplasmas in women. American journal of epidemiology. 1973 Apr 1;97(4):240-5.
McCormack WM, Almeida PC, Bailey PE, Grady EM, Lee YH. Sexual activity and vaginal colonization with genital mycoplasmas. Jama. 1972 Sep 18;221(12):1375-7.
Waites KB, Schelonka RL, Xiao L, Grigsby PL, Novy MJ. Congenital and opportunistic infections: Ureaplasma species and Mycoplasma hominis. InSeminars in Fetal and Neonatal Medicine 2009 Aug 1 (Vol. 14, No. 4, pp. 190-199). WB Saunders.
Taylor-Robinson D, McCormack WM. The genital mycoplasmas. New England journal of medicine. 1980 May 1;302(18):1003-10.
Baum SG, Edwards MS. Mycoplasma hominis and Ureaplasma urealyticum infections (UpToDate, Literature review current through: Aug 2018)
Romero R, Garite TJ. Twenty percent of very preterm neonates (23-32 weeks of gestation) are born with bacteremia caused by genital Mycoplasmas. American Journal of Obstetrics & Gynecology. 2008 Jan 1;198(1):1-3.
Vouga M, Greub G, Prod'hom G, Durussel C, Roth‐Kleiner M, Vasilevsky S, Baud D. Treatment of genital mycoplasma in colonized pregnant women in late pregnancy is associated with a lower rate of premature labour and neonatal complications. Clinical Microbiology and Infection. 2014 Oct;20(10):1074-9.
Comentarios